z prawa
Słownik polsko-niemiecki PWN
prawo n Recht n (do czegoś auf etw)
prawa człowieka Menschenrechte pl
prawa człowieka i obywatela Menschen- und Bürgerrechte pl
prawo głosu Stimmrecht n
prawo międzynarodowe Völkerrecht n
prawo wojenne Kriegsrecht n
prawo wyborcze Wahlrecht n
naruszenie 〈pogwałcenie〉 prawa Verletzung des Rechts
naruszenie praw człowieka Menschenrechtsverletzung f
ograniczenia prawa do głosowania Stimmrechtsbeschränkungen pl
wprowadzenie prawa wojennego Verhängung des Kriegsrechts
nienaruszalne 〈niewzruszalne, surowe〉 prawo unantastbares 〈unabdingbares, strenges〉 Recht
niezgodny z prawem rechtswidrig
niezgodny z prawami 〈uchybiający prawom〉 człowieka menschenrechtsfeindlich
cele zgodne z podstawowymi prawami człowieka menschenrechtsfreundliche Ziele
pozbawiony praw entrechtet
walczący o podstawowe prawa 〈w obronie praw〉 człowieka menschenrechtsfreundlich
zgodnie z prawem rechtsmäßig
bronić 〈strzec〉 praw człowieka Menschenrechte wahren
gwałcić 〈naruszać〉 prawo das Recht verletzen
ograniczyć prawo głosu 〈wyborcze〉 das Strimmrecht beschränken
postępować zgodnie z prawem i sumieniem nach Recht und Gewissen handeln
walczyć w obronie praw człowieka i obywatela für Menschen- und Bürgerrechte kämpfen
wprowadzić 〈znieść〉 ograniczenia prawa głosu Stimmrechtsbeschränkungen einführen 〈abschaffen〉
auto prawo jazdy Führerschein m
odebranie prawa jazdy (jako kara) Fuhrerscheinentziehung f
odebrać komuś prawo jazdy j-m den Fuhrerschein abnehmen
obchodzić
(herum)gehen
przen obchodzić prawo das Gesetz umgehen
(święto) feiern
obchodzić święto 〈czyjeś urodziny〉 ein Fest 〈j-s Geburtstag〉 feiern
(dotyczyć) angehen
to mnie nic nie obchodzi das geht mich nichts an
obchodzić się z kimś 〈z czymś〉 mit j-m 〈mit etw〉 umgehen
umieć się z czymś obchodzić mit etw umzugehen wissen
kolizja f
Kollision f
(konflikt) popaść w kolizję z kimś mit j-m in Kollision 〈Konflikt〉 geraten
(spór) Zusammenstoß m
kolizja 〈spór〉 między dwoma politykami ein Zusammenstoß zweier Politiker
praw popaść w kolizję z prawem mit dem Gesetz in Kollision geraten
organizacja f
Organisation f
(organizowanie) Organisieren n
organizacj użyteczności publicznej gemeinnützige Organisation
organizacja prowadząca działalność niezgodną z podstawowymi prawami człowieka menschrechtsfeindliche Organisationen
ekol organizacja ochrony środowiska naturalnego Umweltschutzorganisation f
